KUHUSU ZUBAGY AKILIMIA

zubagy akilimia, ni mwandishi wa simulizi za kusisimua, mikasa na habari pendwa nchini Tanzania. Alizaliwa katika kijiji cha Kifaru wilayani Mwanga, akitoka katika ukoo wa Msuya. Baba yake mzee Juma A. Msuya amekuwa akivutiwa sana na kijana wake kutoka na kipaji alichokuwa nacho tangu utotoni, kwani licha ya kupenda kuchora na kuandika simulizi za mahaba, ni mtu aliyejawa vipaji vingi.

MAFIA WA BONGO (1)

Mwandishi, Zubagy Akilimia, 0712313191

Ukimuona kwa jinsi alivyo unaweza kusema si Mtanzania halisi, hii ilitokana na urefu wake  wa futi saba kasoro na weusi uliopitiliza. Kwa kumtazama ungeweza kusema ni Mkikuyu kutoka Kenya au rai wa nchi jirani ya Rwanda. Pamoja na kwamba alikuwa na umri wa miaka 17, ungemkisia kwa kusema ana miaka 30. Umbo lake liliweza kutisha wanaume wengi wavimba mbavu mbili na kuwavutia wasichana wenye kupenda mwanaume mwenye mwili mkubwa.

Kijana huyu jitu la miraba mnne alizaliwa Tarime vijijini na kukulia huko huko Mkoani Musoma.

Wakati anazaliwa alikuwa na kilo gramu nne na nusu(kg 4.5).Mtoto huyu kwanza alichelewa sana kutembea na hata kuongea, wazazi wake awali walidhani wamepata mtoto bubu na mlemavu, haikuwa hivyo kwani baadaye akiwa na miaka miwili aliweza kutembea na kuongea vizuri Kikuria.

Utaalamu wake mkubwa, ni kupiga shabaha na ujuzi wa kuzaliwa nao ulikuwa kukarabati bunduki aina ya ‘Gobole’ na Bastola aina zote na hata ‘Machine Gun’.

Watu wengi wanafahamu wazi watu wanaoweza kutengeneza au kukarabati bunduki mara nyingi ni waliopitia mafunzo wa kijeshi, kwa upande wa Masato Lwegambura watakuwa wamekosea.

Kijana huyu si miongoni mwa watu waliopitia jeshi, ingawa alitisha na kuonekana zaidi ya mtu aliyepitia mafunzo ya jeshi. Huu ni uwezo binafsi uliowashangaza hata askari waliokuwa wakimtafuta kwa ajili ya kumtia mikononi mwa polisi.

Wengi walihisi huenda anatumia dawa za kichawi, kutokana na uwezo wake wa kuua na kutokomea bila kukamatwa.

Unaweza kujiuliza kichwani mwako.Je, huyu kijana mdogo ameweza kupata wapi ujuzi wa kukarabati, kutengeneza silaha na kuzitumia, sasa ukakuna kichwa na kuguna. Mhh!.

Ukweli, historia ya Masato ni nzito sana, ni kijana aliyelelewa na babu yake mzee Simon Lwegambura, baada ya baba na mama yake kuvamiwa na kuuawa na wananchi wenye hasira kali kwa kuchoshwa na ujambazi wa baba yake. Kifo hicho ndicho kilichosababisha Masato kuwa yatima na kutowafahamu wazazi wake. Babu yake alimchukua mjukuu huyu na kwenda naye kijiji cha mbali na mjini, awali familia ya Lwegambura ilikuwa ikiishi Musoma mjini maeneo ya Mwembeni. Masato akiwa na umri wa miaka mitatu aliishi kiseja na babu yake ambaye hakuwa na mke wala mtu mwingine wa kumsaidia. Aliishi na Masato akimpikia uji, maziwa ya Ng’ombe maana alikuwa mfugaji mkubwa wa Ng’ombe.

Kutokana na ukorofi wa mzee Simon Lwegambura, hakuna jirani aliyekuwa anamsogelea, mara nyingi marafiki zake walikuwa viongozi wa nchi jirani na matajiri ambao walifika nyumbani kwake asubuhi sana au usiku wakiwa na magari.

Hakuna aliyeelewa mzee Simon alikuwa akifanya biashara gani na viongozi na matajiri hao. Kuna watu walianza kusema huenda mzee Simon ni mpelelezi maana hata magari ya vigogo yalifika kwake na kuondoka. Tetesi zikaenea mtaani, na kumfanya Mzee Simon aigopwe sana kijijini kwao. Wageni mbalimbali ambao hawakujulikana walikotoka walifika na kuondoka kisha kurudi tena na kilichowashangaza wengi ni ile hali ya mgeni kuwa lazima akienda arudi tena.

Kilichomsaidia watu wengi kushindwa kumuelewa kazi halisi ya Mzee Simon, ni kule kutopenda kuzoeana na hata wazee wenzake. Zaidi ya salamu, hakuna mazungumzo mengine.

Ufinyu wa kutozoeana ukazidi kuwatia watu wasiwasi, wengine walimuona huenda ana uwendawazimu kama si laana.

“Haiwezekani mnaishi na mtu hata hana mazoea wala haendi kwa mtu, yeye rafiki zake ni wageni…” Mzee mmoja alilalamika, akajaribu kujipendekeza akachoka maana mzee Simon hakutaka mazoea.

Rafiki yake mkubwa mzee Simon ni mjukuu wake, hata alipoanza shule ya msingi, majirani na watu mbalimbali walianza kumchunguza Masato na kutaka kujua ukweli wanavyoishi na babu yake.

“Masato, nyumbani nani anakupikia chakula?”

“Chakula, tunapika na babu…”

“Ahaa! Kwa hiyo hakuna mtu anayeishi na ninyi?”

“Hakuna tupo wawili tu…”

“Safi sana, na wale wageni wanaokuja na kuondoka wanaleta nini au wanakuja kuchukua nini?” Huyu alikuwa ni mjumbe wa nyumba kumi aliamua kumfuatilia Masato shuleni.

“Hakuna kitu, wale ni ndugu zetu…”

“Ahaa, mbona wanakuja na kuondoka hawalali?”

“Hakuna nafasi ya kulala, sisi tuna vitanda viwili tu…”

“Sawa, babu yako anafanya kazi gani ndani?”

“Hana kazi, anapenda kusuka ukili tu…” Masato alidanganya, kumbe mzee huyu ambaye ni mjumbe hakujua kama Masato alishapewa elimu na babu yake kuhusiana na watu watakaotaka kumpeleleza.

Akili yake ilishalifahamu hilo mapema ndiyo maana alimfundisha maisha ya ukubwa na jinsi ya kujibu maswali na hata kujitetea.

Baada ya kupeleleza huo wa muda wa dakika kumi, hatimaye Masato alienda shuleni na kuingia darasani. Hata hivyo, pamoja na kuwa darasani akimsikiliza mwalimu kwa makini, somo la babu yake ndilo alilolipenda zaidi kuliko la darasani.

Akiwa na umri wa miaka kumi na moja, darasa la tano Masato alishafahamu kusafisha bunduki maarufu kwa jina la ‘Gobole’, Bastola za kila aina, mfano Revolver, M92 Beretta, Short Machine Gun(SMG) nk. Alipofikisha umri wa miaka 13, babu yake ambaye kazi yake kubwa ilikuwa kukarabati na kutegeneza silaha kwa siri bila jeshi la polisi kufahamu, alimfundisha ufundi wa kukarabati silaha zote.

Kutokana na kuipenda kazi hiyo na kupenda kutumia bastola, Masato akawa mtaalam na hata zilipoletwa bastola za kusafisha na kutengeneza aliweza kuifanya kazi hiyo kwa ubora wa hali ya juu. Babu yake alishangaa sana na upendo kwa mjukuu wake ukaongezeka maradufu. Akili mwake, alifahamu amepata mrithi wa kazi yake, jambo lililompa faraja.

“Umesikia mjukuu wangu, hii ni kazi ninayoifanya kwa magendo, sipendi mtu yoyote ajue zaidi ya wateja wangu,” ilikuwa sauti ndogo huku akimshika kichwa na kuchezea nywele zake.

“Nimekuelewa babu, na ukweli babu hii kazi naipenda sana.”

“Nashukuru kusikia hivyo. Ila nakuonya…usije kuiga kazi ya baba yako…”

“Kazi gani?” Masato akamwangalia babu yake kwa udadisi. Hakujua kama baba yake alikuwa jambazi sugu na Mafia wa Bongo.

“Baba yako alikuwa jambazi hatari sana Tanzania hii, nilipenda awe mwanajeshi kwa ajili ya kutetea rai na aridhi yetu ya Tanzania, kumbe alipokwenda jeshi alienda kwa nia ya kujifunza uwezo wa kuua, kutumia silaha za kivita na ufundi mwingine wa shabaha…”

“Dah! Baba yangu alikuwa Mafia! Kama akina Van Damme, Bruce Lee?”

“Zaidi, kwani Van Damme na Bruce Lee walikuwa wanaigiza filamu tu…yeye alikuwa anafanya kweli, akisema naua leo lazima aue kweli, akisema navamia duka na kupora pesa lazima afanye hivyo,” yale mazungumzo yalimvutia sana Masato bila mzee Simon kuelewa kuwa alikuwa anamharibu mjukuu ubongo wake. Alipenda sana kutumia bastola kuliko kiumbe yoyote duniani.

Kadri siku zilivyozidi kwenda, umri wa babu ulizidi kumtupa, kazi nyingi zilikuwa zinafanywa na Masato. Kitu kikubwa ambacho kiliwashangaza majambazi wengi, ni ile hali ya shabaha na uelewa wa kutengeneza bunduki kwa kutumia miti na vyuma.

Kuna wakati majambazi wa Mwanza wa Kundi la Jembe walifika Tarime kwa ajili ya kumuomba Masato aweze kujumuika nao. Kijana huyu aligoma kabisa, maana alipewa historia ya kifo cha baba yake.

Hata hivyo, alipenda sana kutumia bastola na ataitumia wapi, kama siyo kwenye matukio ya ujambazi? Hili lilikuwa ni zoezi gumu sana kwake.

“Babu, naomba unifundishe ujuzi mwingine maana naona wewe sasa hivi umezeheka sana…” Masato akiwa na miaka 17 alimweleza babu yake.

“Kitu ambacho nimekuwa sijakufundisha ni kutengeneza baruti na mabomu ya kutupa kwa mkono, na itabidi ufahamu vitu vya kutengenezea na adhari zake kabla ya kuanza zoezi. Itabidi twende msituni ili kunifundishe zaidi,” Babu mtu alimwambia mjukuu wake, alishaelewa kuwa siku yoyote anaweza kuaga dunia.

Huu ni mwanzo tu, hadithi ndiyo kwanza inaanza. Fuatilia ujue Masato amefanya mambo gani? Usikose kusoma kitabu changu cha WANAWAKE WAZURI MATESO, kinauzwa TSH 4000/=  Kwa wauzaji wa magazeti nchi nzima.

MKASA WA KWELI

NYUMBA NDOGO ILIVYOVUNJA NDOA YANGU (1)

Kilikuwa chumba kidogo chenye vikirokoro vingi vya vyombo, viatu, kabati la nguo, jiko, mafurushi ya nguo na meza ya chakula.

Chumba hiki kilimilikiwa na Willbroad Masumbuko, aliyekuwa akiishi na mkewe aitwaye Vumilia. Ukweli, si kwamba mwanaume huyu alishindwa kujenga nyumba, lahashaa. Kazi yake ilikuwa ikimuingizia kipato kikubwa sana cha kuweza kuwa na hata vyumba viwili, sema aliegemea upande wa ulevi na wanawake wengine.

Kazi yake ya udereva wa malori yaliyokuwa yakifanya safari zake za Congo, Zambia, Malawi, Uganda na Zimbabwe ilimfanya apate pesa nyingi. Willbroad hakuwa na huruma, usiku mzima alikuwa akisumbuana na mkewe, kwa kumtaka mapenzi.

Vumilia alikuwa akihangaika, tumbo la uzazi lilikuwa likimkata si kidogo. Maumivu ya uchungu yalimfanya alie sana, lakini mumewe hakujali kama mkewe ujauzito wake ulikuwa umefika muda wa kujifungua, siku hii alichokuwa akitaka ni mapenzi tu.

“Vumilia, huwezi kuninyima mapenzi, nipe nitanue njia…nimekaa Congo mwezi mzima, ulikuwa na mwanaume gani unayempa mapenzi?”

“Sina mwanaume mume wangu, sijawahi kufikiria kukusaliti…nionee huruma siwezi kukupa penzi kwa sasa mume wangu, tumbo linaniuma sana…”

“Linakuumaje ? Acha utani, nipe mapenzi…” Willbroad aliendelea kutumia nguvu ili kupata penzi.

“Utaniua mume wangu, usinibake…tutamuua mtoto wetu…” Vumilia alijaribu kumzuia mumewe asiweze kumbaka, ikashindikana. Willbroad Masumbuko, mwenye nguvu nyingi aliendelea kumng’an’gania mkewe ili amalize haja zake. Hakufikiria maumivu aliyokuwa akipata mkewe, hakujali kwamba mkewe anasumbuliwa na uchungu wa uzazi aliendelea kumtanua miguu na kuingia katikati ya miguu akijiandaa kumuingilia kimwili.

“Mume wangu, nionee huruma, utaniua bure…vumilia nikijifungua nitakupa tu, kwanini unaning’ang’aniza mapenzi…”

“Sasa unafikiri nilikuoa ili ufanyeje? Ndoa imekushinda?”

“Haijanishinda, uliza hata wanaume wenzako. Mwanamke akiwa mjamzito anayetakiwa kujifungua leo anafanywaje? Ungekuwa na somo juu ya uzazi ungenionea huruma, natamani nikuhamishie maumivu ya uchungu, hakika ungeniacha…najua umenioa ili nikutunze, nivumilie, naumia mume wangu...tumbo linauma…,” alisema maneno hayo Vumilia akizidi kuangua kilio. Mumewe aliyekuwa na roho ya kinyama, hakujali sauti wala kilio chake . Maungoni alisisimka kweli kweli na hapo ndipo akamalizia kufungua kufuli na kuanza kumuingilia mkewe wakati anasumbuliwa na uchungu wa uzazi. Mfuko wa uzazi (chupa) lilishapasuka na hali ilikuwa ni ngumu sana kwa Vumilia kuweza kuvumilia.

“Naona umeamua kuniua mume wangu…”

“Sikuui, uliitaka ndoa..acha unipe haki zangu…”

“Najua ni haki zako, ila huna huruma…huna uvumilivu wa ndoa…kama ndoa zote zipo hivyo basi, itabidi niombe talaka…”

“Talaka sitoi, sijui kuacha, najua kuoa…tulia…,” alipoona ugomvi umezidi, Vumilia akaanza kuangua kilio kwa sauti ya juu, mumewe akamnasa kibao cha shavuni, akanyamaza kidogo huku machozi yakimtirirka mashavuni na milio ya kwikwi ikasikika.

“Niue tu…unizike…,” alisema Vumilia kwa tabu, huku jasho likimtoka mwili mzima.

Katika kufanyiwa ukatili huo, alijikuta akihisi kuishiwa nguvu. Mumewe hakujali, aliendelea kumuingilia kimwili hadi alipomaliza haja zake na kumuacha amelala hoi kitandani.

“Pole sana, sasa ngoja niende kazini, kuna kontena naenda kupakia kisha nirudi Congo…nitakuja jioni kujua unaendeleaje…”Willbroad Masumbuko alisema na kumwachia mkewe shilingi elfu tano za matumizi ya siku hiyo.

“Mume wangu, sina pesa nyingine…hizo hazitoshi kwenda hospitalini, si unajua hali yangu jamani…”

“Hazikutoshi, unataka kiasi gani?”

“Yoyote inayofaa, hata elfu ishirini, hivi unajua hata vifaa vya kujifungulia sijanunua…”

“Kwani vinauzwa, si unaenda kujifungua hospitali za serikali?”

“Ndiyo, lazima niwe na vifaa….kama pamba, gloves na pesa zingine za dawa…”

“Wewe nenda, utanipigia simu…” alijibu Masumbuko na kutoka.

Alimuacha mkewe aliendelea kuangua kilio, juhudi za kuomba aongezewe pesa ziligoma. Afanyaje?

Dakika moja baadaye, Willbroad alirejea, “Nimesahau, naomba uniazime simu yako…”

“Mume wangu simu hii nitaitumia kwa mawasiliano, hali yangu si nzuri, nataka niwapigie ndugu zangu…”

“Wewe nipe nitawapigia…” aliichukua simu ya mkwe na kutoka.

Bila huruma, Masumbuko aliondoka zake na kurudishia mlango.

*****

Vumilia alishindwa kujizuia, uchungu uliendelea kumsumbua, ukizingatia walikuwa wakiishi Mwananyamala A, nyumba ya kupanga. Alipoona hana msaada, alijaribu kuinuka kitandani kwa tabu sana huku amebana miguu ili mtoto asiweze kutoka. Haja kubwa ilikuwa inamsumbua, lakini akahisi akiingia msalani mtoto angeweza kutumbukia chooni.

Alitembea kwa kushikilia ukuta hadi kufanikiwa kutoka nje.

“Jamani nikoeni, nakufa sasa…”

“Vumilia, una tatizo gani?”

“Uchungu, naomba mnipeleke hospitali, mtoto anataka kutoka…”

“Basi, ngoja tutafute usafiri…” Mama Amina, jirani wa Vumilia alisema, alitoka akikimbia hadi kituo cha teksi, akaongea na dereva teksi kwa ajili ya kumuwahisha mwanamke huyo hospitali.

“Mumewe yupo wapi?” dereva teksi alisema.

“Kandoka, yaani mwanaume hamjali mkewe ni hawa madereva wa malori, sijui ni mtu wa aina gani?”

“Mpumbavu sana, sasa kwanini alimuoa?”

“Hata sijui, mwanaume mwenyewe katili kweli,” alisema Mama Amina.

Walipofika nyumbani kwa Vumilia, waliegesha gari nje na kumchukua wakamuwahisha hospitalini ya Mwananyamala, walimpokea na kuwambia itabidi apelekwe Muhimbili.

*****

Chumba cha upasuaji hospitali ya Taifa Muhimbili, kulikuwa na wanawake kumi waliokuwa akijifungua wakati huo. Mmoja wa wazazi waliokuwa wakijitahidi kusukuma mtoto alikuwa Vumilia Jorome. Jasho lilizidi kumtoka huku akihangaika na madaktari wakijaribu kumsaidia ingawa ilishindikana.

“Kwanza, mbona kuna mbegu za kiume humu…”

“Mume wangu alikuwa akinilazimisha mapenzi…”

“Mpumbavu sana. Yupo wapi?”

“Hayupo, ameondoka na kunitelekeza…”

“Kweli, ni mumeo au hawara…”

“Mume wangu…” Vumilia alizidi kuangua kilio cha uchungu.

“Mtoto amekaa vibaya, sasa ili kuweza kuokoa uhai wake na mtoto itabidi ufanyiwe upasuaji haraka iwezekanavyo…” Dokta Kim alimweleza daktari mwenzake.

 “Ni kweli, maana hata hivyo njia ya binti huyu ni ndogo…”

“Kweli, itabidi afanyiwe upasuaji…”